• Verhuizen zit VIOD in het bloed

    VIOD  Historie     VELDEN & ACCOMMODATIES

     

    Weinig clubs zullen zo vaak van locatie zijn veranderd als VIOD. Daarom is er veel voor te zeggen dat VIOD staat voor    VERHUIZEN IS ONS DOEL.

    tekening: Ferdi Mensink

     

    1. Het eerste veld is de wei van Hoegen aan de Dichterseweg. Hier speelt VIOD van 1928 tot 1931. Men mag aannemen dat doordeweeks vee in de wei liep en dat alleen ‘s zondags gevoetbald werd. De club speelde er de eerste drie jaren.

    2. Het tweede veld lag rechts van de Acacialaan. Ook hier betrof het een wei en wel van boer Elting. Waarschijnlijk is voorzitter Van Tuyl een drijvende kracht geweest bij de zoektocht naar speelgelegenheid. Zeker ook G. van Raay in wiens "wedstrijdenboek" we het volgende kunnen lezen "... Weken lang waren Bestuursleden druk om van de weide aan de Acacialaan een tip-top-voetbalterrein te maken. Dank zij de groote vrijgevigheid - vooral van de N.V. Houtbedrijf Doetinchem - kwamen we in het bezit van een keurig kleedlokaal, waarvoor de Firma Beccon gratis 12 waschbakken en 2 watertuiten schonk."

    Het terrein wordt officieel in gebruik genomen op 30 augustus 1931 met een "interland" tegen de Kreismannschaft Cleve-Wesel (2-2).

    VIOD II, 4 januari 1932: op de achtergrond huizen aan de Accacialaan Het terrein lag op de plek waar anno 2006 de sporthal staat. Inmiddels (anno 2018) afgebroken en plaats gemaakt voor woningen

     

    Het is onbekend hoe lang VIOD op de Vijverberg aan de Accacialaan speelde. Misschien niet langer dan een jaar. Wel staat vast dat op dat terrein VIOD 1 in 1932 kampioen werd van de eerste klasse U.V.B. en daardoor promoveerde naar de RKF. De Rooms Katholieke Federatie, zeg maar de katholieke KNVB, die toen slechts twee klassen telde, de 1e en 2e klasse.

     

    3. Het seizoen 1932-1933 speelt VIOD op "het Hamburgerbroek" / "Over het spoor". Dit was de wei van Aaldering. Deze wei lag tussen de boerderijen van Aaldering en Holtslag en dwars op de Terborgseweg. De kleedgelegenheid was café Otters op ca. 100 meter van het veld. Begin 21e eeuw heeft dit café plaatst gemaakt voor uitvaartcentrum Ageling.
    Ergens in een krantenverslag lazen we dat VIOD daar "nog even" speelde. Dit terrein lag kort bij de Terborgseweg, nu Fabriekstraat.
    Hier speelde zich ook het "Zomeravondvoetbal" af in 1934  (zie ook Bijlage 3).
    Omdat nogal wat spelers overliepen naar het "neutrale kamp" nam VIOD  alle seniorenteams uit de competitie en bleef alleen een juniorenteam over.

     

    4. VIOD 1 komt weer uit in de competitie in 1935 en speelt dan waarschijnlijk op Groenendaal, op het terrein van / bij de Wielerbaan. Afgaande op de kampioensfoto van VIOD in 1937 lijkt dit voor de hand te liggen.
    Het terrein lag aan de Dennenweg, schuin tegenover café Masselink, aan de andere kant van het spoor. In februari 1936 gingen de Wielerbaan (vanaf dat moment "Wielerstadion Groenendaal") en het terrein over naar Groenendaal. In de buurt kwam zelfs een vliegveld.
    Omdat VIOD zich wel erg profileerde als katholieke club en Groenendaal in "neutrale" handen was mogen we aannemen dat VIOD op zoek moest naar een andere locatie. Anderzijds had pastoor Amse goede contacten met Cees Misset, waardoor misschien wel enig uitstel werd verleend.

     

    5. Aan het begin van het seizoen 1938-1939 wordt DSC, het voormalige DES, spelend op sportterrein "De Vijf" bij de Vredestein, opgeheven. Men gaat samen met DVC verder onder de naam v.v. Doetinchem. De club heeft al wel het terrein gehuurd en verzoekt B & W het terrein aan de R.K. Sportvereniging "V.I.O.D." te mogen overdragen. Dat mag omdat VIOD bereid is de huur over te nemen. Vanaf 1 september 1938 is VIOD de huurder. Op het terrein worden begin 1939 diverse "jubileum-activiteiten" gehouden.

    (Zie voor de jubileumviering bijlage 5).

     

     

     

    Op de plattegrond "het eiland", waar DES jarenlang speelde. Daar stond de motorenfabriek "De Vijf", later de "Vredestein".

    Op de foto’s de voetballers van DES (in de crisisjaren geen eenheid van tenue mogelijk!)

    en de gymnasten van "WIK". (Archief mevr. IJspeerd)

    Uit de notulen van vergaderingen van B & W van de gemeente Doetinchem:
    16 november 1938. Het bestuur van de voetbalvereniging Ruba (Vredestein / spelend aan de Wijnbergseweg in de wei van Brugman) vraagt toestemming om het terrein Hamburgerbroek te huren. B & W antwoorden "?????? dat V.I.O.D. de huur is opgezegd en dat opnieuw verpachting zal plaats hebben aan de daarvoor in aanmerking komende vereniging".
    26 april 1939. Op het verzoek van V.I.O.D. om het terrein opnieuw te huren besluit B & W te "berichten dat geen terrein beschikbaar is".
    Begin juni 1939 doet "Ruba" hetzelfde verzoek en krijgt hetzelfde antwoord.

    In 1940 houdt GZG ?? GroenZwartGeel, de club van de Gelderse Tram, die op De Hoop speelde, ?? als voetbalclub op te bestaan, waardoor VIOD de locatie kan overnemen. Maar waar men het seizoen 1939-1940 heeft gespeeld is (nog) niet duidelijk. Mogelijk toch bij de Vredestein, in afwachting van mogelijke ontwikkelingen.

    Ruba blijft in Wijnbergen voetballen.

    6. In 1940 is VIOD dus naar De Hoop getrokken. Willem van Onna bezat daar een groot stuk land van de Wijnbergseweg tot de Kapperskolk. Gedeelten langs de weg verkocht hij als bouwpercelen, daarachter liep vee. En daar mocht VIOD voetballen. Eerder voetbalde daar al WVC (Wijnbergen) en vervolgens GZG (Gelderse Tramwegen). Ook tijdens de tweede wereldoorlog heeft VIOD op De Hoop gespeeld. (Zie VIOD visie jrg. 18, nr. 4). Er zijn elftalfoto’s waarop nog niet alle huizen zijn gebouwd die er nu staan.

    De kleedgelegenheid? Men zei: bij café Van Onna. Ook mogelijk een schuur op het terrein, die ook voor andere doeleinden werd gebruikt.

    De kampioensfoto van WVC uit 1936.

    Links achteraan Bertus Borkus.
    Voor:  tweede van links Jan Hogenkamp.

    Na de oorlog was het terrein in gebruik bij Bertus Borkus (o.a. veehandelaar), die in het clubblad Onder Ons klaagde dat VIOD-voetballers de poort open lieten staan. Met alle gevolgen van dien, zoals koeien in de (groenten)tuinen van de buren aan de Wijnbergseweg. Het is dan ook wel aannemelijk dat dit een belangrijke reden was dat VIOD uit moest zien naar een andere locatie.

     

    7. Het wordt - in 1948 - het terrein achter Houtbedrijf Doetinchem. Nu Laborijn, voorheen Wedeo. Het terrein lag "...op dezelfde plaats, waar VIOD in de eerste jaren van haar bestaan heeft gespeeld...".
    Het zal dus de wei van Aaldering zijn geweest.
    Daar zegende pastoor Amse (met assistentie van kapelaan Timmer) het terrein in. Op het terrein was geen kleedgelegenheid en daarom kleedde men zich om bij café Otters aan de Terborgseweg. Dit gebouw (café met woonhuis) is in 2003 gesloopt. In 2010 is op die plek uitvaartcentrum Agelink gebouwd.
    Materialen van VIOD werden (zeer waarschijnlijk) opgeslagen bij boer Heuthorst. Niet alleen voor voetbal, maar ook attributen voor korfbal en atletiek. Want VIOD was in die dagen een omnivereniging.
    Bij de inzegening/ingebruikname sprak de voorzitter (Jan Dietz): "...thans is de woningnood voor VIOD ten einde...." en "...VIOD leeft weer..." en "...dat allen hun best zouden doen VIOD tot bloei te brengen...".

     

    Inzegening door pastoor Amse.
    Assistentie verlenen voorzitter Jan Dietz en penningmeester Calla Monasso.

    Demonstratie door de afd. Gymnastiek.

     

    Voorzitter Jan Dietz assisteert pastoor Amse.

     

    8. Eindelijk krijgt VIOD (enige) medewerking van het gemeentebestuur. Misschien ook wel omdat het eerste in 1949 en 1950 kampioen werd en in 1950 promoveerde naar de KNVB. En daarmee een vereniging werd met (voetbal)aanzien. Aan de Leerinkstraat wordt het terrein waarop vroeger een klooster had gestaan klaar gemaakt als thuishaven voor VIOD. De club zorgt zelf voor een fraaie kleedgelegenheid en de inrichting van het veld. De accommodatie kreeg de fraaie naam "Klooster Sion".

    Voorzitter Jan Beving van de Sportcentrale spreekt bij de officiële opening op 27 augustus 1950.

    Bij de feestelijke ingebruikname/inzegening meende sportcentrale-voorzitter Jan Beving "...Na vele malen her- en derwaarts te zijn getogen is men thans op een definitieve plaats beland..." .  Over het clubgebouw: " ...Ruime lokalen met frisse vaste wasbakken en stromend water kan elke club zich niet permitteren; doch VIOD is er in geslaagd deze in haar kleedlokaal aan te brengen."

     

    Het veld werd aan de kant van de Leerinkstraat aan het oog onttrokken door lange jute stroken. Om niet-betalende toeschouwers te ontmoedigen.

    Het doel aan de kant van de Kruisbergseweg.

    De achterzijde van het clubgebouw kort voor de officiële opening. Ook aan sanitaire voorzieningen voor Jan Publiek is gedacht...

    Het gebouw had rechts en links een kleedkamer en in het middengedeelte zorgde mevrouw Seggelinck voor de thee en de verkoop van koffie en snoepgoed.
    Bij de entree was een (betaalde) fietsenstalling, beheerd door dhr. Seggelinck Sr.

    Overigens is er dan al sprake van dislocatie: omdat er ‘s middags maar één wedstrijd gespeeld kon worden (kerkbezoek in de morgenuren!). Aanvankelijk speelde alleen het eerste op "Klooster Sion" en bleven de lagere teams aan de Terborgseweg spelen. In de seizoenen 1951-1952 en 1952-1953 was die eer alleen het derde beschoren. Daarna speelden alle teams op "Klooster Sion".
    Van verlichting op het terrein was geen sprake. Of het moesten de straatlantaarns zijn. In het schaarse licht daarvan is nog menig "rondje" gelopen!

    Hoewel aangekondigd was het bericht dat VIOD weer moest verkassen een donderslag bij heldere hemel. Hals over kop moet VIOD voorjaar 1957 weg van "Klooster Sion". Op het terrein start de bouw van 144 "flats". Uit een oud kasboek blijkt dat VIOD voor "Klooster Sion" huur betaalde tot 18 maart 1957.

     

    9. De v.v. Doetinchem steekt een helpend handje toe: VIOD mag het restant van de competitie uitspelen op het pas aangelegde "Hietland". VIOD is dan een clubje met zo’n 70 leden en drie elftallen: 2 senioren-teams plus een team A-junioren van 13 tot 18 jaar.
    De v.v. Doetinchem - de grootste en hoogst spelende vereniging van de stad - is dan ongeveer gehalveerd door de opkomst van De Graafschap. Deze vereniging heeft overduidelijk veel meer "geleden" door de komst van betaald voetbal naar Doetinchem dan VIOD.

     

    10. In de zomer van 1957 gaat VIOD weer naar De Hoop. Dat kan moeiteloos omdat de gemeente het terrein, groot 3ha, 84a en 47ca, in 1956 had gekocht van Willem van Onna voor Fl. 29.500,-. Het terrein had nog geen echte bestemming. De gemeente was geïnteresseerd omdat de grond eventueel kon dienen als ruilobject voor een lap(je) grond elders die de gemeente nodig had.

    De nieuw gebouwde St. Martinusschool kon er terecht voor sport en mogelijk kon - indien gewenst - de gemeentelijke kwekerij er uitbreiden. Voor VIOD wordt één veld ingericht en het kleedgebouw wordt verhuisd van Klooster Sion naar een plekje bij de gemeentetuin.
    Met heel veel pijn en moeite lukt het in 1957 - ondanks alle beroerde omstandigheden - om de laatste obligatie af te lossen van de obligatielening uit 1950 voor het eigen clubgebouw.

    Er komt zelfs verlichting op een deel van het veld. Bestuurslid Theo Gijsberts - net verlost van het voorzitterschap - wist enkele (afgekeurde?) telefoonpalen bij zijn werkgever PGEM op de kop te tikken en daar werden forse lampen op gemonteerd. Op 8 oktober 1959 noteert de penningmeester "kosten plaatsen palen en in orde maken verlichting fl 8,90". Dat duidt op veel zelfwerkzaamheid van leden.

    "Sportpark De Hoop" begin zestiger jaren. Daar word je niet vrolijk van.
    Afrastering is er nauwelijks.
    De publieke belangstelling (hier tegen Den Dam) is bijzonder teleurstellend.

    Van onderhoud van het veld is geen sprake.
    Aan het eind van de competitie staat er van doellijn tot rand zestienmetergebied geen sprietje gras.
    Nostalgisch de vierkante houten doelpalen.

    Op de achtergrond café Brugman (annex winkel en boerderij) en de toren van de kerk van Wijnbergen.

     

    Op de luchtfoto (KLM) hieronder uit het jaar 1963 ligt rechtsonder het VIOD-terrein (kale plekken in beide doelgebieden! zelfs de middenstip is kaal. Dit kan duiden op veel gescoorde doelpunten). Links ervan de gemeentetuin en Torontostraat met aan beide zijden bomen. Midden- en rechtsonder de Kapperskolk.

     

    Tot 1964 blijft de club zich behelpen. Dan neemt Michel Verhagen het heft in handen. Misschien was zijn achtergrond als speler van Be Quick Z (topamateurs, toen) en De Graafschap de stimulans om van het kleine clubje "wat te maken". Zeker is dat hij de instelling had om voorgenomen doelstellingen waar te maken. En dat wist de clerus ook, die hem benaderde! VIOD heeft bij zijn aantreden drie seniorenteams en twee jeugdteams! Het jaarverslag 1965-1966 maakt melding van 64 senioren en 31 junioren! Verder waren er een twintigtal pupillen, die niet aan de bond werden opgegeven. Ze kwamen uit in een onderlinge competitie. VIOD is dan dus een club met een honderd leden.

    Er lagen al wel plannen om De Hoop "op te knappen" (zie bijlage 15), maar het is Michel Verhagendie gedaan krijgt dat de gemeente op De Hoop ook echt twee velden gaat aanleggen: een speelveld (achteraan bij de Kapperskolk) en een trainingsveld (vooraan).

     

    11. Omdat dus vanaf eind 1964 De Hoop op de kop wordt gezet verhuist VIOD naar het braakliggende Oosseld-terrein. In de schaduw van de Watertoren (v.v. Oosseld is ter ziele, want gefuseerd met De Graafschap).

    Foto begin zestiger jaren: waar v.v. Oosseld ooit speelde.
    Het deel van Doetinchem dat bekend stond als de Linzebos.
    Nu oefent VIOD er.
    Met de armen over elkaar trainer Bart Seggelinck

     

    De kleedgelegenheid van De Hoop wordt naar Osseld verhuisd en VIOD speelt er vanaf januari 1965 tot februari 1966. En dan moet ook daar plaats gemaakt worden voor woningbouw. Rommelig, allemaal. Niet bevorderlijk voor VIOD’s motto: vooruitgang!

    Omdat er geen verlichting is op het terrein in Oosseld traint VIOD ?? dankzij welwillende medewerking van v.v. Doetinchem ?? op Hietland, de trainings-ruimte (met verlichting!) van die club. Overigens waren daar nogal eens lampen kapot, herinnert men zich. En ook van stromend water was er geen sprake. Er was een pomp. De weinigen die kwamen trainen wisten elke keer weer de pomp tot leven te wekken!

    Trainen met beperking: alweer de lampen kapot!

    Rechterspits Bennie van de Berg en op links Michel Verhagen staan op scherp.
    Is dit nou wat men bedoelt met knollenveld?

    12. Vanaf het voorjaar 1966 tot einde van het seizoen speelt VIOD op "Groenendaal", de plek waar nu SVDW speelt. Daar komt ook het clubgebouw uit 1950 te staan. Niet op het terrein, maar op grond van de familie Veenink. Daar zal het gebouw ook worden achter gelaten. Het seizoen 1965-1966 wordt besloten met een kampioenschap van VIOD 1.

    Overigens werd in die jaren de "nabespreking" gehouden bij Sjef Berendsen in de Waterstraat, nu "De Kartouwe". Toen fungeerde dat dus als een soort clubhuis, waar ook vele vergaderingen werden gehouden. Maar ook bij Harbers in Dichteren en Van Onna in Wijnbergen kon men terecht. En om kosten te besparen werd vaak vergaderd bij bestuursleden thuis.
    De elftalcommissie vergaderde doorgaans in het kantoor van klompenfabriek Hogenkamp aan de Varsseveldseweg.

    Hier is geen sprake van een nachtwedstrijd. Er werd gewoon ‘s middags afgetrapt. Uitslag 2-5. Doelpunten VIOD: Frits Pelgrim.

    Bij het begin van het seizoen 1966-1967 ligt het terrein op De Hoop er beter dan ooit tevoren bij - voor het eerst zijn er twee velden - maar er is geen kleedgelegenheid. Er kan nog steeds niet gevoetbald worden.

    Voor de raadsvergadering van begin februari 1966 is de tekening van de kleedgelegenheid met "kantine" gereed.
    Raadslid Frans Ernst uit Gaanderen (ook KVP!) pleit voor vier kleedkamers, maar wethouder Van de Grijn deelt mee "... dat met twee volstaan kan worden."
    Vandaar dat de tekening wordt aangepast en drie weken later ligt de definitieve versie klaar.
    Niet zo moeilijk: simpel twee kleedkamers uit bovenstaande tekening schrappen...
    Als de raad op 14 juli 1966 het krediet voor het plaatsen van de kleedaccommodatie op De Hoop goedkeurt kan de bouw beginnen. Pas aan het eind van het jaar is de bouw klaar.

     

    13. VIOD keert terug naar De Hoop.
    De feestelijke opening heeft plaats op 18 december 1966. Nog nooit had VIOD de zaakjes zo goed voor elkaar!

    Harmonie "St. Gregorius" luistert de opening van de nieuwbouw op.

    Het wordt nog mooier als VIOD als een der eerste verenigingen in de streek vanaf 1967 over een "echte" verlichting op het trainingsveld kan beschikken. Uit eigen middelen. Mogelijk gemaakt o.a. door een donateursaktie, een zakjesaktie, vormenvan sponsoring. Enthousiast opgezet met name door voorzitter Michel Verhagen.
    Er komt een enorme toeloop van nieuwe (jeugd)leden en binnen de kortste keren blijkt de bestaande accommodatie ontoereikend...

    In de zestiger jaren heeft de gemeente al geconstateerd dat er in Doetinchem een tekort is van maar liefst twintig (20!) sportvelden.
    Sportbeoefening in Doetinchem neemt zo’n enorme vlucht - ook, en vooral bij VIOD - dat men grote haast maakt met de ontwikkeling van Sportpark Zuid.

    Maar zo lang kan VIOD niet wachten. Door een spectaculaire groei, met  name bij de jeugd, barst VIOD uit zijn voegen.
    Mooi zo’n nieuw sportpark, maar VIOD blijft op De Hoop en wil daar zelfs uitbreiden.
    Er worden plannen ontwikkeld en acties gestart om gelden bijeen te brengen. Want de gemeente heeft zoals gebruikelijk geen geld. Als raadslid Wiggers in 1972 in de gemeenteraad vraagt om een derde veld voor VIOD op De Hoop is het antwoord: "...Er wordt wel aan gedacht; de mogelijkheid zit er echt wel in; maar voorlopig toch nog niet."

    Met sportpark Zuid al volop in ontwikkeling is dit een logische opstelling van de gemeente.

    VIOD is dan gegroeid tot ruim drie honderd leden en heeft zelf initiatieven ontplooid betreffende De Hoop.
    De al jaren veel te kleine accommodatie uit 1966 wordt uitgebreid met een (echte) kantine en een (echte) bestuurskamer. Er komen twee kleedkamers bij: een nieuwe en in het oude gedeelte worden "keuken"  met scheidsrechters"hok" omgebouwd tot een grote kleedruimte.

    Plattegrond nieuwbouw 1972.

    De bar in 1972.  Een echte... wat een luxe!

     

    Het eerste echte clubhuis wordt officieel geopend op 16 september 1972.
    (Zie ook bijlage 17: Bouw clubgebouw 1970 - 1972)

     

    14. Met het in gebruik nemen van de velden op Sportpark Zuid bij het begin van het seizoen 1973-1974 (aan de zijde Liemersweg twee velden / het "hoofdveld" is voor Y.V.V.) is VIOD aan zijn 13e verhuizing (verplaatsing) begonnen.

    Nu begint een lange periode van dislocatie voor de club.
    Vanaf dit moment tot in 2004, als VIOD naar Dichteren verhuist, zal er sprake zijn van twee plekken in Doetinchem waar VIOD sport bedrijft.
    Voor organisatie en financiën een zeer ongewenste situatie!

     

    15. De bouw van het clubhuis is in 1972 nog niet afgerond of VIOD is al weer bezig met de verdere aanpassing van de accommodatie op Sportpark De Hoop. Het hoofdveld dient bij het clubhuis te liggen. Ofwel: VIOD draait de velden om. Maar daarvoor moeten heel veel trainingen op Zuid gehouden worden. Op de eigen velden, op die van DZC - welwillend meewerkend en dan nog klein van omvang - en zelfs geregeld op de IJsbaan. Het is geweldig behelpen. Maar op De Hoop groeit dan weer wat moois: het hoofdveld op de goede plaats en een trainingsveld voor eigen rekening en door eigen mensen voorzien van een fraaie verlichting. Dat trainingsveld is trouwens groter dan bij welke buurtvereniging ook!

    Een jaar lang speelt VIOD alle wedstrijden op Sportpark Zuid. Waar geen kantineaccommodatie is. Waar bezoekende bestuursleden en andere bobo’s in kleedkamers worden "ontvangen".

    Tijdens dat seizoen 1974/1975 wordt ook door een aantal eigen mensen de "oudbouw" op Sportpark de Hoop gerenoveerd. Het scheidsrechtershok wordt samen met de "keuken" verbouwd tot (ruime) kleedkamer.

     

    16. In december 1974 is de trainingsverlichting op De Hoop gebruiksklaar en kunnen alle teams weer op de thuishaven trainen. Voor wedstrijden blijft men aangewezen op Sportpark Zuid.

    Bij het begin van het seizoen 1975-1976 verhuist VIOD dan ook voor wedstrijden weer naar De Hoop. Maar slechts voor een deel; alleen eerste en tweede elftal spelen er. Om de jonge grasmat te sparen. Op 9 november 1975 (her)opent VIOD 1 het sportpark met de competitiewedstrijd tegen Vios B (1-0 doelpunt van Adrie van Rooyen).
    De overige teams ?? en dat zijn er inmiddels 21 ?? blijven op Zuid. De dislocatie blijft intact!

    Begin seizoen 1976-1977 moet VIOD een veld afstaan aan F.C. Overstegen, het voormalige YVV. Bovendien gebruikt de ATS (nu Brewinc/Metzo) het "derde" veld voor sportlessen.
    Omdat er bij VIOD nog steeds groei in zit wordt het veldentekort steeds nijpender. Het bestuur is dan ook volop bezig met plannen maken.
    In een brief van eind december 1977 aan B&W signaleert VIOD drie knelpunten: op De Hoop dient een keukentje met entree te komen, op Zuid is behoefte aan een kantine (de "ontvangstruimte" daar meet circa 3m bij 3m) en gezien de "nog steeds gestage groei van het aantal leden" moet er iets gebeuren aan het veldentekort. Suggestie betreffende het laatste: in de gemeentetuin, want op sportpark De Hoop staat het clubgebouw en dat is een echt "home".

    Eind januari 1978 meldt De Gelderlander:

    Hoopvol is dat de gemeentelijk ambtenaar sportzaken De Boer meldt dat het verzoek van VIOD reëel is. Hij zegt dat "... B & W aan Openbare Werken opdracht hebben gegeven uit te zien naar een nieuwe plaats voor de gemeentetuin...".

    In het voorjaar van 1978 wordt het clubgebouw uitgebreid met een keuken en een halletje. Behalve eigen geld gebruikt VIOD voor de financiering een deel van de post jaarlijks   onderhoud  van de gemeente. Voorwaarde is wel dat VIOD zelf veel onderhoud verzorgt. Zulks "... naar tevredenheid van de afdeling onderhoud gebouwen van de dienst openbare werken, alhier". Geen probleem, daar heeft VIOD ervaring mee!

    Aannemer Leo Hugen heeft weinig oog voor VIOD-talenten die zojuist hebben meegewerkt aan de omslag voor het jubileumboek VIOD 50 jaar jong.

     

    VIOD heeft de gouden jubileumviering net achter de rug en richt zich op de toekomst.
    Alle signalen staan op groen. Alleen ruimte ontbreekt.

    Bij VIOD is nu duidelijk sprake van wishfull thinking. Wat zouden we graag...
    Medio 1978 lezen we bijvoorbeeld in de krant: "...En er wordt zelfs gedacht aan een overdekte tribune."
    Het bestuur nodigt de gemeente uit om een visie voor de toekomst te bespreken. De bijeenkomst vindt plaats in het clubhuis op 29 oktober 1979. De opties zijn: 1. op De Hoop blijven en uitbreiden aantal speelvelden, 2. Verhuizen naar Dichteren, en 3. Niets doen. Tien bestuursleden zijn unaniem voor optie 1!

    Sport(hoofd)ambtenaar De Boer acht de optie kansrijk en oppert zelfs voor het geval de gemeentetuin niet geofferd mag worden een uitbreiding met een bruggetje óver de kolk, richting Dichteren.

     

    Als er niet gevoetbald wordt biedt dit ongekende mogelijkheden:
    ’s zomers zwemmen, ’s winters schaatsen.

     

    Het gaat allemaal te hard voor ambtelijke molens. Wethouder Jurriens zwicht voor hoofd gemeentewerken Hoekstra die zijn proeftuin ("...onmisbaar als bomendepot voor de plantsoenendienst") niet wenst af te staan.
    Voorlopig gaat ook het plan om zitbanken rond het hoofdveld aan te brengen de ijskast in!
    Er komt een "Bouwkommissie Kantine Zuid" bemand door Ben Alofs, Anton van Hal, Johan Span en Gerard Timmermans. Ze komen medio 1980 met een plan dat extern uitgevoerd begroot wordt op 18 mille, maar via zelfwerkzaamheid minder dan 13 mille gaat kosten. Waarvan 4 mille wordt ingebracht door de jeugdcommissie en 2 mille door de papieraktie.
    Maar ook deze zo gewenste uitbreiding van de "kantine" op Sportpark Zuid zit er niet in want de gemeente ziet VIOD nog eens vertrekken op Zuid en zich helemaal concentreren op "De Hoop".
    Zo zet men ambtelijke molens helemaal stil...
    Besluiteloosheid of gewoon onwil?

    Van uitstel komt afstel!!

     

    Een mooi voorbeeld van de serieuze intenties om De Hoop tot blijvend "home" te maken is de installatie van een bar van formaat in het clubhuis.

     

    De nieuwe bar is gearriveerd. Barman is Jos Middelkamp.
    Zijn Frank Liebrand en Addie Tap de eerste klanten?

     

    Zeker hoopvol in ieder geval is een passage uit een brief van de gemeente waarin B&W o.a. meldt: "... uw domicilie, waarvan wij menen dat die op "De Hoop" moet blijven."

    Begin 1982 wordt er een commissie gevormd inzake concentratie velden op De Hoop. Leden zijn Ben Alofs, Anton van Hal en Theo Raben. Ook Theo Kaal wordt er regelmatig bij betrokken. Uitgangspunt is dat de gemeente "geen geld" heeft en dat VIOD dus zelf maar weer over de brug moet komen.

    Na enkele jaren zonder goed contact komt er - o.a. met de nieuwe hoofdambtenaar sportzaken Theo Hoex en via wethouder Bas Bos - weer een gesprek. En wel op 6 augustus 1982. Met als onderwerp het realiseren van een tweede speelveld op sportpark De Hoop. Met als verdere doelstelling "algehele concentratie op De Hoop".  Het plan komt met horten en stoten van de grond, met name omdat de gemeente zeer weinig toezegt. Ondanks dat VIOD zelf gaat investeren. De Dienst O.W. wil wel een stukje gemeentetuin offeren. VIOD levert dan zo’n 20% trainingsruimte in. Eigenlijk onverantwoord bij een nog steeds groeiend ledental.
    Interessant de regel in de notulen van de bestuursvergadering van 4 oktober 1982: "... Het is ook niet helemaal zeker dat VIOD op De Hoop blijft...". Niet bevorderlijk voor snelle besluitvorming!
    Toch blijkt (medio mei 1983) uit een brief aan de "bestuurlijke beleidsgroep Dichteren-Wijnbergen" overduidelijk wat VIOD wil. In plaats van drie velden op sportpark Zuid even zoveel velden op De Hoop in zuidelijke richting (richting Wijnbergen) erbij. VIOD is bereid financieel bij te springen, maar alleen als "...wij er vanuit kunnen gaan dat ons sportcomplex in de toekomst ter plaatse planologisch kan worden gehandhaafd en uitgebreid...".
    Eind mei 1983 komt er een voorstel in het bestuur om banken te plaatsen bij het veld en de accommodatie uit te breiden met twee kleedkamers. Aan het eind van het jaar wordt besloten "... Een begroting (te) maken voor een tribune waaronder kleedgelegenheid...".

    Het streven blijft onverkort: VIOD: ALLES OP DE HOOP

    In de aanvraag gemeentelijke subsidie verwoordt secretaris Ton Rietveld het aldus: "Onze grootste wens is de uitbreiding van het sportcomplex De Hoop tot minstens vijf velden. VIOD moet nog steeds gebruik maken van twee velden op sportpark ZUID, wat voor ons erg kostbaar is, vanwege de dubbele vaste lasten... VIOD is door zelfwerkzaamheid tot erg veel in staat en aangezien het gemeentebestuur en de afdeling sportzaken ons altijd geweldig behulpzaam zijn, zien wij onze wensen en plannen met veel optimisme tegemoet".

    17. Het is dan wel geen verhuizing, maar op De Hoop wordt in 1984 de zaak helemaal op z’n kop gezet. De mogelijkheden worden niet onaanzienlijk verruimd.
    De gemeente offert een strook van 20 meter "bomendepot" en VIOD offert een stuk trainingsruimte zodat het hoofdveld "gekanteld’ kan worden: het ligt voortaan in de breedte. En er komt een speelveld bij. Beide speelvelden worden voor eigen rekening voorzien van verlichting.

    Voor de financiering kan geput worden uit een zeer behoorlijke pot eigen geld. Bijeen gebracht door een jarenlang zuinig beheer. En door allerlei acties en heel veel zelfwerkzaamheid. Maar dat is niet toereikend. Daarom wordt er een obligatielening uitgeschreven waarmee men denkt het tekort te dekken. Ook in 1950 werd de accommodatie op deze manier gefinancierd. De lening wordt niet voltekend en de bouwkosten vallen nogal tegen, zodat er een banklening moet worden afgesloten. Een geheel nieuwe ervaring voor de club.

    De nieuwe situatie:  het "oude" veld / kleedgebouwen en kantine / toegangsweg

    Eind datzelfde jaar koopt een maatschap van vier (voor een deel oud-)VIODleden het 4.5 ha grote terrein ten zuiden van het sportpark langs de Kapperskolk. Ruimte genoeg voor meerdere velden!
    (Zie bijlage 18 "Maatschap De Hoop")

    Omdat al jarenlang de gemeente weinig toeschietelijk is en de dislocatie VIOD al jarenlang een grote doorn in het oog en een financieel blok aan het been is, lijkt de grondaankoop van de maatschap perspectief te bieden. Als de gemeente geen geld (of goede wil!) heeft doen we het maar zelf. Het lijkt VIOD wel in de genen te zitten!

    18. Dan is het weer eens tijd voor verhuizen. De v.v. Doetinchem en VIOD ruilen medio 1984 op het sportpark. De v.v. Doetinchem is in afwachting van de realisatie van hun sportpark Bezelhorst en heeft nu al vanwege een forse groei in ledental meer ruimte nodig.
    VIOD moet het voortaan doen met TWEE velden dicht bij het tennispark. Qua aantal velden is VIOD er niet op vooruit gegaan. Toch is de club blij met de vergrootte mogelijkheden op De Hoop, wat zeker de saamhorigheid en de clubliefde ten goede zal gaan komen.

    In 1985 wordt het clubgebouw uit 1972 uitgebreid met een jeugdhonk, een massageruimte, een nieuwe bestuurskamer en een kleedkamer. Het gebouw wordt ongeveer twee keer zo groot. De ruwbouw geschiedt door een aannemer, de rest doen vrijwilligers uit de VIOD-gelederen. Als gevolg hiervan kan voortaan de jeugd ?? in ieder geval de pupillen ?? op De Hoop spelen. Op Zuid is dan plaats voor (lagere) senioren en (lagere) junioren.

    De nieuwbouw krijgt gestalte. Vrijwilligers helpen de kosten te drukken.

     

    Plattegrond VIOD accommodatie 1985.

    Dan dreigt VIOD op Zuid begin 1987 weer een veld kwijt te raken in een "herschikking". Bezelhorst zit nu duidelijk in de pipeline en "... VIOD moet nu maar een beroep doen op het organisatietalent in de vereniging"  aldus sportambtenaar Theo Hoex.

    Bescheidenheid siert een club

    In de gemeentelijke veldsportnotitie 1987 staat in het hoofdstuk "Inventarisatie akkommodatiebehoefte betrokken sportverenigingen" bij punt 2.1.1. betreffende "wensen per vereniging"o.a. te lezen:
    De "amateur"-afdeling van voetbalvereniging De Graafschap maakt momenteel gebruik van sportpark Groot Hagen??
    Het bestuur van De Graafschap vraagt op sportpark Zuid één wedstrijdveld en drie trainingsruimten waarvoor een kwaliteitseis is afgegeven van 90% bruikbaarheid. De vereniging wenst verder zes kleedkamers, een medische ruimte en een clubhuis.

    Het VIOD-bestuur o.l.v. Theo Kaal weet te voorkomen dat de gemeente met aan het hoofd (sport)wethouder Jurriens een wel zeer eenzijdige koers gaat varen. DZC ’68 mag alles bijeen  houden, maar VIOD blijft zitten met een zeer ongewenste dislocatie.

    In de vergadering van de commissie sport en recreatie van de gemeente op 31 oktober 1989 pleit voorzitter Johan Dollekamp van het CDS ervoor  "... de activiteiten van v.v. VIOD te concentreren op sportpark De Hoop...".

    19. Bij het begin van het seizoen 1990/1991 verhuist VIOD weer vanaf de locatie Stokhorstweg (Tennispark) naar het deel van sportpark Zuid aan de Liemersweg. De v.v. Doetinchem is vertrokken naar Bezelhorst en de jeugdafdeling van De Graafschap gaat de twee velden bij het tennispark gebruiken, nadat deze "betaald-voetbal-waardig" zijn gemaakt. VIOD deelt de velden aan de Liemersweg met ZWD - voorheen FC. Overstegen - en met DZC. VIOD heeft hier ‘s zaterdags slechts één veld en ‘s zondags twee velden ter beschikking.

    In dat seizoen is er "... een vergadering, waarin alleen gesproken is over een mogelijke verhuizing naar een aan te leggen sportpark in de nieuw te stichten woonwijk Dichteren...".
    (bron: Jaarverslag VIOD seizoen 90/91).
    Penningmeester Frans Steentjes zet mei 1991 alles keurig op een rij in het rapport "Verhuizing naar sportpark Dichteren". Het bestuur van VIOD is er dan kennelijk van overtuigd dat "ons ideaal van één sportcomplex op De Hoop praktisch ... uitgesloten is"! De parkeergelegenheid op De Hoop is veel te beperkt. Er is sprake van verplaatsing van de ingang naar de Torontostraat. Alleen voor fietsers wordt deze gerealiseerd.

    De samenwerking met de gemeente hapert. Overleg wordt zelfs afgebroken. De gemeente oppert eind juli 1992 dat VIOD wel op Zuid terecht kan; de Zuivering gaat weg! Dit zou drie locaties betekenen!! Ook is even sprake van een locatie aan het Zaagmolenpad!

    Medio 1993 wordt de club ZWD opgeheven en VIOD krijgt de beschikking over het "clubgebouw" van ZWD. Het aanbod het gebouwtje te kopen voor fl. 1,-  weigert VIOD omdat er asbest in zit verwerkt. VIOD 8 o.l.v. Tonnie Heinst en Lex Putman zorgt voor een grondige facelift en VIOD kan weer jaren vooruit.

     

     

    Toch nog een eigen kantine op sportpark Zuid!

     

    Nadat medio 1992 vanuit het bestuur al een commissie BASK is gevormd - die de intentie uitspreekt SAMEN met de gemeente de koe bij de horens te vatten - wordt eind 1993 met dezelfde bemanning de naam gewijzigd in "commissie VOEL" (VIOD Op Eén Locatie). De taakstelling is duidelijk. Maar de opdracht is verre van eenvoudig. Daarom is er zelfs sprake van het eventueel aantrekken van een "extern adviseur". De voorkeur van de commissie gaat uit naar De Hoop, de tweede voorkeur is Dichteren. Daarmee spreekt het bestuur de bereidheid uit een verhuizing bespreekbaar te willen maken.

    Het bestuur maakt zich vooralsnog grote zorgen over de accommodatie op De Hoop. Het dak is slecht en ook de verlichting is niet meer wat het zijn moet. Aan beide moet wat gebeuren, maar het valt niet mee vrijwilligers te vinden. Wel is sponsor Eimers bereid geld beschikbaar te stellen voor bankjes langs het hoofdveld. Met de nodige zelfwerkzaamheid worden de bankjes gerealiseerd


    Schetsplan 1993.
    Voor het geval dat we toch op De Hoop zullen mogen blijven??

    De banken zijn er gekomen. De tribune (vage plannen) niet.
    Voordat de commissie VOEL zich meldde was er heel even de commissie BASK (Brands/Alofs/Steentjes/Kaal). In het voorjaar van 1995 wordt de commissie uitgebreid met Aad Grandia en Dick Kornegoor, mensen uit "de bouw".

    De commissie gaat voortvarend van start en krijgt ogenschijnlijk alle medewerking van de gemeente. Weliswaar wil VIOD nog steeds het liefst op De Hoop blijven, maar als de krant meldt dat VIOD op Dichteren 4 speelvelden plus een trainingsveld krijgt mag de conclusie zijn dat de kaarten feitelijk al geschud zijn! Begin 1994 is alles duidelijk:

    Een jaar later al - in februari 1995 - komt alles toch weer tot stilstand. De gemeente meldt: "...Voor uw vereniging is van belang dat minimaal tot het jaar 2006 geen verhuizing naar het geplande voetbalcomplex in Dichteren zal plaatsvinden...".
    Belangrijkste reden: de gemeente wil niet betalen wat de Maatschap De Hoop vraagt. De maatschap van haar kant gaat zich oriënteren op aannemers en projectontwikkelaars.
    Is alle energie voor niets verbruikt. VIOD blijft op De Hoop en moet opeens weer gaan investeren in de accommodatie. Schilderwerk, uitbreiding en achterstallig onderhoud kleedkamers, forse opknap verlichting, opknappen situatie "om het huis".
    Gelukkig beschikt VIOD over een stel enthousiaste vrijwilligers die heel veel werk verzetten. Geen wonder dat dit jaar de onderhoudsploeg tot "ploeg van het jaar" wordt gekozen.

    Het erf ligt er model bij!

     

    Ook de oudbouw maar een lik verf gegeven.

     

    Het terras krijgt een face lift. Gerard Hansen en Frans Robben gaan er voor door de knieën. Edwin Hendriks houdt een oogje in het zeil.

    Ploeg van het jaar.

    Achter v.l.n.r. Frans Robben, Theo Kock, Henk Tempel en Tonnie Heinst
    Voor: Joep Hebing, Theo Berendsen en Lex Putman.

    VIOD wordt "vastgepind" op De Hoop en mocht VIOD ruimte tekort komen: Bezelhorst heeft overcapaciteit! In noodgevallen zou VIOD daar terecht kunnen voor wedstrijden. Het is toch niet te geloven: spreiding over drie locaties. Wie haalt het in zijn hoofd?

    De kleedkamernood is (weer) dermate hoog dat de gemeente in april 1996 een semi-permanent gebouwtje uit de Dienst Domeinen van bijna 100 vierkante meter beschikbaar stelt, dat elders overbodig is en dat VIOD mag "verbouwen". De onderhoudscommissie o.l.v. Ben Alofs gaat weer enthousiast aan de slag en dat levert vier kleedkamers op. Belangrijkste kenmerk: netjes maar sober!

    Elders overbodig; voor VIOD zeer bruikbaar.

     

    Ook wordt permanent een (oude) caravan op De Hoop gestald, die geregeld gebruikt wordt voor het houden van vergaderingen.

     

    De gezellige kantine in de negentiger jaren.

     

    De (nood)kleedgelegenheid.

     

    Als in 1996 (o.a. door "buurman" de Vrije School) over de gemeentetuin wordt gerept als.. "parkje... het is nog een oorspronkelijk stukje natuur..."  - moet je wel veel fantasie hebben / tien jaar later ligt ’t er nog even ongerept bij - zijn er al mooie plannen voor woningbouw op  de plek van de voetbalvelden. En is alle kans op uitbouw van een sportpark op die plek wel verkeken. Zeker ook omdat de maatschap voet bij stuk houdt.
    Desondanks gaat een groepje selectiespelers-met-clubliefde aan de slag op het hoofdveld. Ze zorgen voor twee fraaie dug-outs.

    Op het dak van de dugout-in-wording vader Horst. Verder vanaf links Janco Kock, Arjan Reyers en Enrico Horst.

     

    Eind 1997 kan de gemeente toch de grond van de maatschap (inmiddels teruggebracht tot de heer Wildenbeest) kopen. VIOD denkt dan na over een derde speelveld op de grond van de "maatschap". Omdat de prognose voor Dichteren nog steeds 2006 is. Bovendien is VIOD bereid (weer noodgedwongen!) eigen financiën aan te spreken. Maar om natuurhistorische redenen (!) blijkt de aanleg van zelfs maar één enkel veld pal naast de bestaande velden niet mogelijk.

     

    20. De gemeente ziet nu ook wel dat VIOD zo niet verder kan en gaat eind 1998 als alternatief (VIOD groeit te sterk) alvast op Dichteren twee velden aanleggen. Men is er nu toch wel heel zeker van dat bij de Kapperskolk uiteindelijk woningbouw zal plaats vinden.
    Maar of het sportpark Dichteren snel realiseerbaar is blijft nog zeer de vraag. Daarvoor moeten bestemmingsplannen worden opgestart / gewijzigd, wat nagenoeg zeker tot bezwaren en dus tot uitstel zal leiden. In de aanloop naar de nieuwe wijk Dichteren zijn meer vertragingen opgetreden via bezwaarschriften...

     

    Als voor onderhoud steeds minder vrijwilligers zich melden??

     

    VIOD en de gemeente doen er alles aan om in Dichteren een goede start te maken. Op 7 oktober 1999 wordt in het Proathuus een voorlichtingsbijeenkomst gehouden, waarop de eerste plannen worden toegelicht. Er zijn zo’n 120 belangstellenden. Een belangrijke opmerking uit de zaal betreft de windvang voor de molen. VIOD zal "de grond in moeten". Een behartenswaardige intentieverklaring komt van voorzitter John Brands van VIOD: "... Wij willen een goede buur zijn...".
    Een aantal vragen aan de gemeente wordt angstvallig onvoldoende of helemaal niet beantwoord.
    Carnavalsvereniging De Billekletsers doet nog een duit in het zakje, maar ook nu lijkt weer traagheid het kenmerk van de ontwikkelingen te worden. Toch liggen medio 2000 op Dichteren twee goede velden en heeft de gemeente gezorgd voor een tijdelijk onderkomen. De onderhoudscommissie van VIOD zorgt voor de inrichting en opbouw en voor sobere aankleding.

    Het geheel wordt op 18 september 2000 inofficieel in gebruik genomen.

    Wethouder Keukenkamp biedt een bal aan tijdens de sobere openingsplechtigheid.

    "Jullie hebben zo vaak tegen ons aangeschopt?? we hebben liever dat jullie tegen deze bal aanschoppen??..".

     

    Vervolgens worden in de loop van de tijd een trainingsveld en nog twee speelvelden aangelegd. Om het financiële plaatje rond te krijgen is er veelvuldig en moeizaam overleg met de gemeente. Die heeft ?? zoals zo vaak in het verleden ?? "geen geld".
    Plannen om ook nog een "eigen" sporthal te gaan bouwen en een business-ruimte voor de toekomst blijven daarom al steken in de allereerste fase.

    In het najaar van 2003 wordt door bouwbedrijf Bruil uit Ede begonnen met de bouw van de accommodatie. Dan is de club al jaren bezig om via allerlei acties financiën bijeen te brengen. Voor een fantastisch clubgebouw dat er zijn mag. Inclusief een tribune, met veertien kleedkamers, met voorzieningen die nooit tevoren de leden van de club ter beschikking stonden.

    Geen twijfel wie hier gaat bouwen.

     

    Het lijkt (nog) wel een nederzetting in de woestijn, maar het gras ligt er goed bij.

     

    Uit Almelo (Heracles) de basis voor een tribune. Helaas bleken deze elementen in Doetinchem niet bruikbaar.

     

    VIOD was altijd al die club die uitblonk door zelfwerkzaamheid. Het bestuur geeft het goede voorbeeld.

     

    21. Vanaf mei 2004 is VIOD officieel de bespeler van Sportpark Dichteren. Vier speelvelden én een flinke trainingsruimte aan de Sicco Mansholtweg.
    Na meer dan dertig jaar geen dislocatie meer!

    Burgemeester Horselenberg knalt sportpark Dichteren open.

     

    De bouwcommissie vereeuwigd:

    Achter v.l.n.r. Enrico Horst, Theo Kock, Janco Kock en Jan van de Brink
    Voor William Massen, Dick Kornegoor en Ben Alofs.

    De taken? Ben en Theo stonden voor de organisatorische functie (alle werkzaamheden), Janco voor elektra, Enrico en Dick voor bouwkundige constructie en tekenwerk, William en Jan voor werktuigbouwkundige installaties.

     

    Sportpark Dichteren. Het nieuwe home!

     

    Nog een laatste blik op het voormalige sportpark De Hoop.

     

    We mogen er van uitgaan dat op de nieuwe locatie met deze accommodatie VIOD vele jaren vooruit kan. Maar ongetwijfeld zullen toekomstige ontwikkelingen eens reden zijn om toch weer naar elders te trekken. Immers... Verhuizen Is Ons Doel.

    Uit het archief een brief van de gemeente: het bewijs dat VIOD groot is en was in zelfwerkzaamheid
    "...Het onderhoud van de gemeentelijke opstallen op het sportpark De Hoop wordt door uw vereniging verzorgd. Wij hebben besloten de onderhoudsovereenkomst te continueren voor een periode van drie jaar...".
    Dit levert VIOD per jaar fl. 2.400,- op.

    VIOD speelt op Dichteren.

     

    Een nieuwe locatie levert ledenwinst op. Dat was eind zestiger jaren zo, dat gebeurt ook nu weer. Het aantal kleedkamers blijkt al snel ontoereikend, de velden worden intensief bespeeld. In 2011 wordt het 1000e lid ingeschreven. Het is mede daarom ook het jaar waarin duidelijk wordt dat er wat moet gebeuren. Want uitbreiding van velden kan niet. Daar is geen ruimte voor! En meer kleedkamers vergen snelle procedures en beschikbaar stellen van financien. Niet beschikbaar, dus.

    Ook op sportpark Dichteren is er gebrek aan kleedruimte. Vooral voor de allerkleinsten
    als ouders en grootouders zich er mee menen te moeten bemoeien.

     

    Tegen te intensief gebruik is geen kruid gewassen.

     

    In de zomer van 2011 liggen de velden er troosteloos bij. De hoogste tijd voor aktie!

     

    Twee jaar later, in de zomer van 2013, is dan eindelijk de kogel door de kerk: ook VIOD krijgt kunstgras. Het zal wel moeten.

     

    Met het nodige kunst- en vliegwerk lukt het om behalve een hoofdveld met kunstgras ook nog een speelveldje met kunstgras aan te leggen met de benaming "pannaveldje".

     


    Buiten de wedstrijden en trainingen om kan de jeugd zich hier bekwamen.