De eerste warme lentedag, vandaag op het sportpark van DVC’26 in Didam,; volop zon en ruim 20 graden. Mooie omstandigheden, voor een competitiewedstrijd tegen de hekkensluiter van dit moment. Een bijzonder weerzien voor een groot deel van het team. Zo’n zeven jaar gelden won destijds v.v. VIOD MO13-1 op dit sportpark onder zomerse omstandigheden, het kampioenschap!
Vandaag mochten de meiden van v.v. VIOD MO20-1 het opnemen tegen het 9-tal van DVC’26. Dat blijft toch lastig voetballen; als team mis je twee speelsters in het veld. Het veld is smaller. Daarbij zouden de doelen eigenlijk ook op de vijf meter gezet moeten worden, mar dat gebeurde vandaag niet. DVC speelden ook maar met negen speelsters; geen wissels dus. VIOD daarentegen had twaalf speelsters; elf van de MO20-1 selectie en Ruth (JO13-2) was voor de zekerheid ingeleend, bij afwezigheid van Ilham.
Nog een leuke bijkomstigheid, in vergelijking met de kampioenswedstrijd toen. Sterre stond vandaag in het doel, net als toen. Dus wat kon er vandaag mis gaan? Toen wonnen we ook! (1-2). Met fantastisch keeperswerk van haar.
De wedstrijd verliep eenzijdig; De VIOD meiden hadden veel balbezit. Het spel bevond zich veel op de helft van de tegenstander. Enkele doelpogingen, maar nog niet veel gevaar.
Isa had zich laten zakken uit de spits. Ze had de bal en kreeg veel ruimte op het middenveld. Ze dribbelde op, combineerde met Merel, waardoor ze weer meters kon maken richting het doel. Van afstand schoot ze de bal over de keepster heen; 0-1. Het was wachten op deze openingstreffer. Maar het spel verliep nog niet soepel. Wel of niet met twee verdedigsters gaan spelen? En dan dus vier op het middenveld! Zo nu en dan kwam DVC’26 er toch even uit. Met ongevaarlijke schoten op het doel, was dat geen probleem voor onze stand-in keepster. Net voor rust maakte Merel de 0-2. ‘Ik kreeg de bal van Kaya, waardoor ik de bal in de hoek van het doel kon schieten’, aldus Merel. En dus een heerlijke assist van Kaya.
Net na dit euforische moment, was het een ‘foutje’ van Merel, zo vond ze zelf, in het terugspelen richting eigen doel. Onderschepping van de spits van DVC’26, leverde een 1-2 ruststand op. Merel baalde.
IVIOD had het zwaar in de tweede helft. Het bleek toch weer lastig te zijn; 9 vs 9, smaller veld. De inzet van een ieder was prima, maar het samenspel was verre van goed. ‘We moeten communiceren, elkaar coachen, de bal overtikken’. Dat waren de quotes van de meiden in de rust. Niets van dit alles was zichtbaar. Ja, wel het coachen, maar dat kwam van de coaches, vanaf de zijlijn! Het zou toch niet zo zijn dat de gelijkmaker er plotseling in zou liggen?
Dat was iet het geval. Het team richtte zich op. Zocht de ruimtes weer op. Er kwam meer rust in het team. De tegenstander was gedeeltelijk ‘kapot’ gespeeld. In de 85e minuut scoorde Kaya har eerste van het seizoen. ‘Ik kreeg een pass van Merel, aan de rechter kant van het veld. Dribbelde op en schoot de bal in de verre hoek’. (1-3). Voor haar een bevrijdende treffer. Ze was er in eerdere wedstrijden al een paar keer dichtbij.
Een mooie afsluiter, was de 1-4 van Liv. Een soort gelijke goal als die van Kaya, maar nu door het midden. ‘Ik kreeg een diepe bal van Jasmijn, dribbelde de zestien in en schoot de bal in de verre hoek’, aldus de zeer blije Liv.
De VIOD meiden waren opgelucht en blij. Dit was goed te zien bij de laatste twee doelpunten; ontlading en blijdschap!
Weer een mooie stap gezet in de aansluiting bij de bovenste plekken. Komende wedstrijd is thuis tegen directe concurrent Vorden; zaterdag 13 april, 10.45u.

Volg de meiden van VIOD MO20-1 ook op Instagram: @viodmo20_1